Reisverslag 2017

Heenreis.

Maandag 2 januari.

Eindelijk is het dan zover! Na maanden van intensieve voorbereidingen gaat project 2017 nu echt van start. Om 8:30u hebben alle werkgroep leden zich verzameld op Prinsenweg 52. Na een stukje uit Gods woord gelezen te hebben en een gebed stappen Ruud, Mieke en Marijn in de auto. Mieke en Marijn worden door Goof weggebracht naar Onstwedde en Ruud gaat op eigen gelegenheid. Als we in Onstwedde aankomen gaan we even op de koffie bij ds. Noorlander. Hier vertrekken we om 11:45u, om 12:00u, aan te komen bij d’Ekkelkaamp. Hier staat de bus klaar en laden we onze bagage in de bus. Daarna is het wachten op de kinderen die wij mee gaan terug brengen naar de dorpen Charomsk en Olpen in Belarus. Als iedereen is gearriveerd wordt er een gebed gedaan voor de reis en zijn er nog wat huishoudelijke mededelingen. Daarna nemen de gastouders afscheid van hun gastkind en stappen we allemaal in de bus, om klokslag 13:15u te vertrekken naar Belarus. In de bus krijgen alle kinderen een plaatsje aangewezen. De werkgroep leden wisselen allerlei informatie uit aan elkaar. Hier krijgen we één vervelende mededeling, koffiezetapparaat doet het niet! Dus geen koffie of thee deze reis! Om 15:30u hebben we onze eerste toiletpauze dit is vlakbij het plaatsje Landwedel op de Duitse autobahn 27. Hier nemen we 14 bekers warm water mee uit de shop (want koffie is te duur) om in de bus koffie of thee te serveren. Na de eerste stop komen we in een lange file terecht net voor Hannover. En als we deze net achter de rug hebben gaat het heel erg sneeuwen, het is gelukkig nog natte sneeuw! Inmiddels zijn we weer een paar uur verder en er zijn kinderen die weer graag naar een toilet willen, dus op zoek naar een geschikte plaats! Om 18:45u is het zover, iedereen mag weer naar het toilet. Als we allemaal weer zitten wordt er voor de kinderen een dvd van Tom en Jerry aangezet. Het is 19:30u de eerste kinderen beginnen te dommelen, Albertine en Janny gaan reis tabletten uitdelen aan de kinderen. Rond 20:00u slapen de eerste kinderen al. Het is 21:40u nog 13 km dan zijn we bij de Duitse/Poolse grens, hier hebben we onze laatste toiletpauze voor deze dag.

Dinsdag 3 januari.

De nacht verloopt rustig, een enkele korte stop en na wat korte haze slaapjes komen we om 4:00u in Warschau aan, hier stapt bij station West de Poolse chauffeur Andrew uit. Hij gaat naar huis en wij zullen hem vrijdag weer ophalen. We rijden nu met Bert verder en om 4:15u komen we bij een Shell tankstation aan hier stapt Robert in. Ook hier is er een korte pauze en gaan we rond 4:30u richting Terespol de grens met Belarus. Om 5:00u komen we door Debe Wielkie en zijn we dus vlakbij Maria en Gustav! Eindelijk, de grens komt in zicht! aan Poolse zijde komen we aan om 8:00u hier worden de paspoorten van iedereen gecontroleerd door een Poolse beambte dit duurt niet erg lang, met twintig minuten mogen we verder. Nu komen we in een stukje niemandsland. Op de brug komen we de eerste grenspost tegen, hier komt een beambte onze paspoorten controleren. Dit wordt goed gekeurd en mogen verder rijden. Als we ongeveer 100 m verder zijn moeten we weer stoppen bij de volgende grenspost. Hier komt een beambte de bus in en neemt onze paspoorten en formulieren mee. Nu is het wachten, het 8:30u! Dit duurt een half uur we mogen verder. Maar we hebben hier twee uur, dus is het nu al 11:00u! weer 50m verder, hier moet Robert zijn papieren laten controleren, ook deze zijn in orde. Inmiddels heeft Robert het koffiezetapparaat gerepareerd, dus kunnen we eindelijk zelf koffie en thee zetten! Net over de grens staat Ludmilla op ons te wachten, het is een hartelijk weerzien! Het is 13:00u, we gaan nog even tanken en een toiletpauze nemen. Dit is de laatste stop voor aankomst in Charomsk. We komen door bekende plaatsen o.a. Pinsk en Stolin. Om 16:00u komen we aan in Charomsk, hier volgt Onstwedde een eigen programma en gaan wij met Sasha naar Korotichy, als we onderweg hier naar toe zijn komen we door Ol’Shany (project 2007), hier komen we om ongeveer 17:00u aan. De juf Katia die met ons mee zal gaan komt ons tegemoet lopen, het is een hartelijk welkom, we hebben er gelijk een klik mee! Bij de school staan alle moeders van de kinderen en moeten we zoals gebruikelijk van het brood met zout eten. We krijgen een rondleiding door de school en daarna gaan we met elkaar eten. De moeders hebben erg hun best gedaan en het smaakt heerlijk! Ook de directeur van deze school is aanwezig. Nadat we het eten op hebben stappen we in een auto en gaan we naar onze logeer adressen. Bij de ouders van Liosha slapen Mieke en Ludmilla en bij de ouders van Sasha slapen Ruud en Marijn. Ook deze dag is weer voorbij gevlogen! Maar ook deze dag hebben we Gods nabijheid mogen ervaren, Hij waakt over ons.

Woensdag 4 januari.

Deze morgen staan Ruud en ik om 8:00u op. We nemen even een douche en krijgen ontbijt. En om 9:30u worden we op school verwacht. Hier vandaan gaan we naar Mochul om daar de school en ouders met de kinderen te bezoeken. Onderweg stapt Galina in, de tweede juf die mee naar Elst gaat. Als we hier aankomen staan er twee kinderen met de directrice van deze school op ons te wachten. Ook hier krijgen we het welkoms brood overhandigd. En ook op deze school krijgen we een rondleiding en na afloop hebben de kinderen die naar Elst komen diverse dansen ingestudeerd en deze worden aan ons voorgedragen. Als dit achter de rug is gaan we met Galina alle ouders bezoeken waarvan hun kind naar Elst gaat. In dit dorp moeten we tien gezinnen bezoeken. Hier zijn we redelijk op tijd mee klaar dus kunnen we de rest van de dag nog een aantal gezinnen bezoeken in Korotichy. Dit zijn er uiteindelijk vijf geworden en de laatste moeten we in het donker bezoeken, de avond valt nu snel. Als we hier klaar mee zijn krijgen we een maaltijd bij ons gastgezin, ook Mieke en Ludmilla eten met ons mee. En we hebben nog een gezellige avond met  elkaar. Ook deze dag is weer voorbij gevlogen!

Donderdag 5 januari.

Dit is de één na laatste dag in Belarus. Deze dag gaan we het dorp Gorodnaya bezoeken van het project 2014 en aan het eind van de dag proberen we nog een aantal gezinnen te bezoeken. We vertrekken deze morgen om 9:00u, Sasha komt ons halen en brengt ons naar de bus. Want vandaag gaan we met de bus op pad! Ook de werkgroep leden van Onstwedde gaan met ons mee. Het is een blij weerzien, wat een warm en hartelijk welkom! Mieke bezoekt haar gastkind van het project 2014 en Ruud en ik bezoeken ons gastkind Nastya van het project 2014. Ruud heeft hier overnacht. We krijgen hier een overheerlijke maaltijd en ook bezoeken we nog even Tanya het gastkind van fam. Hortensius. Aan het eind van de dag bezoeken we nog drie gezinnen in Korotichy en bij het laatste gezin krijgen we een maaltijd. Als we dit genuttigd hebben gaan we naar het gastgezin van Ludmilla en Mieke hier hebben we nog een gezellige avond met elkaar. Hier gaan Mieke en Marijn vast op papier de kinderen koppelen met de gastouders. Dit gaat weer boven verwachting. Het is weer een mooie dag geweest!

Vrijdag 6 januari.

Vandaag gaan we dan toch eindelijk richting Elst! Of is dat voor sommige kinderen niet zo! We staan om 6:00u (4:00u NL tijd) op, we moeten kwart voor acht op school zijn. Hier krijgen we een Russisch Orthodoxe ritueel te zien, de kinderen worden gezegend. Dit doet de vader van Arseni hij is priester van het dorp Korotichy. Dit is bijzonder en indrukwekkend moment. We maken ook een groepsfoto van deze groep in school. Daarna gaan we naar de inmiddels gearriveerde bus. Hier laden we de bagage in en nemen de kinderen afscheid en er vloeit menig traantje bij dit afscheid. Deze ouders moeten voor acht weken hun kind meegeven aan vreemde mensen en wij hebben de verantwoording. Zo God het wilt en wij leven hopen we ze over zeven weken weer in alle gezondheid bij hun lieve ouders terug te brengen. De kinderen zijn snel gewend, jassen en schoenen gaan uit nadat alle kinderen een plaats hebben gevonden. Eenmaal onderweg gaat er een prachtige witte wereld aan ons voorbij! Binnen in de bus is het behaaglijk, maar buiten is het vreselijk koud -20 graden! Bij de eerst volgende stop wordt er in het bos een toilet genomen, waarna de meeste gelijk weer terug de bus in gaan. Een enkeling is sneeuwballen aan het gooien met Marijn een begeleider. De reis verloopt verder voorspoedig. Wij arriveren om 16:00u (BY tijd) aan de grens met Polen. We wachten af hoe lang het nu zal gaan duren? Iedereen heeft zijn paspoort klaar liggen. Aan Belarus zijde duurt het ongeveer één uur en een kwartier dan rijden we door naar de Poolse zijde. Hier zijn er wat kleine problemen en kost het wat meer tijd als gewoonlijk. Om 18:00u BY tijd passeren we de grens, de klok gaat weer twee uur terug. Dat is een prettige bijkomstigheid. Nu op naar Warschau, weer een aantal kilometers dichterbij Elst. Na een toiletpauze, 20 minuten over de grens en wat tot rust gekomen gaan we bolletjes klaarmaken en worden rond gedeeld. Als dit genuttigd is, gaan de eerste kinderen om 18:00u al slapen. Het is voor hun dan ook al 20:00u! Wij, Mieke en ik gaan in de bus samen met Ludmilla en de juffen de lijst doornemen van de verdeling. Na een paar wijzigingen klopt alles en zijn wij er klaar voor.

Zaterdag 7 januari.

De nacht verloopt rustig. In Warschau neemt Robert afscheid van ons en neemt Andrew zijn plaats over. De kinderen slapen allemaal heerlijk! De werkgroep leden kletsen met elkaar, nuttigen wat en drinken koffie of thee. Wij passeren de Poolse/Duitse grens om 2:00u. Het gaat allemaal vlot. De eerste kinderen worden rond 7:00u wakker, we maken ons klaar voor een toiletpauze. Als we allemaal weer in de bus zijn gaan we bolletjes klaarmaken. De kinderen kunnen even wat eten, ook delen we ontbijtkoek uit dit vinden ze heerlijk!Nog een pakje drinken erbij en smullen maar! Vandaag is Masha jarig ze is tien jaar geworden we zingen met ons allen voor haar. Hoe dichter bij de Nederlandse grens hoe slechter de wegen worden, er is veel sneeuw gevallen! Als we de grens Duitsland, Nederland gepasseerd zijn gaan Mieke en Marijn de A4tjes uitdelen. Dit vinden ze allemaal best spannend! We geven wat uitleg hier en daar en de kinderen wisselen A4tjes aan elkaar uit en zijn ze druk in gesprek over wat erop hun A4 te zien is. We komen veel ongelukken tegen veelal is het blikschade gelukkig. Met een uur vertraging naderen we eindelijk Elst er is telefonisch contact met school dat we in aantocht zijn. Met een luid getoeter komen we bij school aan, waar alle gastouders en belangstellenden staan te wachten. Ook onze gezinnen zijn blij om ons weer te zien we zijn toch bijna een week weg geweest! We gaan met ons allen de school in, waar de kinderen eerst even naar het toilet gaan. Dan doet Koos een welkoms woord en een gebed, daarna nemen we afscheid van de werkgroep leden uit Onstwedde en Bert de chauffeur zodat ook zei snel verder kunnen naar huis. Nu volgt er een korte uitleg van wat er verder gaat gebeuren en gaan Mieke en Marijn de kinderen koppelen aan de gastouders. De kinderen mogen een rugzak en een knuffel pakken en Albert maakt foto’s van de kinderen en het gastgezin. We zijn weer veilig thuis gekomen en we zullen elkaar vanmiddag om 16:00u weer terug zien bij terugkom uurtje.

 

Terugreis

Maandag 27 februari.

Na zeven weken is het moment nu aangebroken dat onze kinderen uit Belarus weer terug gaan naar hun ouders. Om elf uur ‘s morgens worden de tassen ingeleverd en om twaalf uur arriveert de bus. De werkgroep leden gaan deze inpakken en om half één komen alle gastouders met kind(eren). In school worden de laatste mededelingen gedaan en leest Koos een paar verzen uit psalm 121 en doet een gebed voor de reis. De kinderen gaan nog even naar het toilet en nemen  nog even afscheid van hun Nederlandse ouders. Ondertussen gaan Mieke en Marijn bij de bus staan met water en een reistablet. Deze nemen de kinderen in en zoeken een plaatsje in de bus. Een laatste groet voor de achterblijvers, en hier en daar worden tranen weggeveegd. Het is nu echt zo ver! Afscheid nemen is nooit fijn, maar de kinderen gaan weer naar hun ouders en dat is goed. Ook zij verlangen er weer naar om hun kind terug te zien.Eenmaal onderweg komen de eerste fotoalbums te voorschijn en gaan de tassen open om van al het lekkers te snoepen. Om drie uur hebben we de eerste plas pauze de kinderen zijn er aan toe! Om 20:15u passeren we Berlijn. De reis verloopt voorspoedig! Er zijn geen files geweest, we kunnen lekker doorrijden. In tegenstelling tot de heenreis werkt het koffiezetapparaat nu perfect! De eerste bekers koffie en thee zijn al bij ons naar binnen gegaan. De dekens en kussentjes worden uitgedeeld zodat de kinderen lekker kunnen gaan slapen. Hier wordt gretig gebruik van gemaakt. Het is 21:15u de Poolse grens komt in zicht, op naar Warschau!

Dinsdag 28 februari.

Het is ongemerkt dinsdag geworden. We komen rond half drie aan in Warschau, we rijden nu verder naar het treinstation waar André de Poolse chauffeur uit stapt, hij zal vrijdag weer bij ons instappen. Bert rijdt nu verder om Robert op te halen. Hij staat iets verderop, op ons te wachten. Hier is ook een plas pauze en gaan we verder richting de grens? Inmiddels worden de kinderen één voor één wakker, ook buiten wordt de wereld wakker, de zon komt op. Het belooft een mooie dag te worden.Net voor de grens hebben we een laatste busstop, hier moeten we een aantal papieren invullen. Als we weer verder rijden gaan we bolletjes klaarmaken. We komen om 7:15u aan bij de grens met Belarus. Het is nu afwachten hoe lang het gaat duren. Paspoorten en papieren worden gecontroleerd, bus wordt nagekeken. En als we bijna opgelucht adem halen moeten de juffen en tolk al hun bagage uitpakken! Ook een aantal tassen van de kinderen worden open gemaakt. Als dit allemaal in blijkt te zijn, rijden we twee uur later door de slagboom, we zijn in Belarus! Op naar Korotichy. Het is nu twee uur later (11:00u). De kinderen krijgen weer hoge nood, Robert stopt op een parkeerplaats met openbaar toilet. Dit is niets meer dan een houten hok met een scheidingswand en twee deuren, een gat in de grond en daar mogen ze hun behoefte boven doen. Het is voorbij met de luxe we worden weer met de neus op de feiten gedrukt. Om 14:30u (12:30u NL) rijden we door Pinsk. We hebben inmiddels een film aangezet Alvin and the chipmuncks. Ook hebben we fruit uitgedeeld. Om 16:00u komen we door Stolin. De kinderen gaan steeds meer herkenningspunten zien en worden opgewonden. We zetten de werkgroep uit Veenendaal af in Olgomel, en wij rijden verder naar Korotichy. Hier worden we door alle ouders op gewacht. Wat een vreugde is er van de gezichten af te lezen! Het is een blij weerzien en er worden vele handen geschud en knuffels gegeven. Met elkaar gaan we de school in waar wij koffie of thee met wat lekkers kunnen nuttigen. Ondertussen wordt er informatie uitgewisseld. Als dit achter de rug is wordt de bus uit geladen, we verdelen alles, een laatste foto en groet, en door naar Mochul. Want ook deze kinderen verlangen naar huis. En willen hun ouders weer terug zien. Ook hier is het weerzien ontroerend. Hier krijgen we een prachtige taart overhandigd en gaan we met elkaar eten. Ook hier wisselen wij informatie uit en krijgen wij als werkgroep leden een cadeautje overhandigd. Het eten smaakt heerlijk! Als allen verzadigd zijn, verdelen we ook hier de bagage en gaan Ludmilla, Mieke en Gretha met de ouders van Tania mee en Ruud en Marijn gaan met de ouders van Maxim (met bril) mee. Hier zullen wij overnachten en tot rust proberen te komen. We kunnen terug kijken op een gezegende dag, de kinderen zijn weer veilig thuis gekomen. We danken onze God hiervoor dat Hij ons bewaart en gespaard heeft.

Woensdag 1 maart.

Vandaag staan er verschillende bezoeken gepland. We worden 9:30u opgehaald door de moeder van Masha. Hier krijgen wij koffie of thee te drinken en staat de tafel gedekt. Om 11:00u worden we bij de school van Mochul verwacht. Hier staat de bus klaar om ons naar Kolodne te brengen. We hebben hier een ontmoeting met de juf Natasja (project 2014) en we ontmoeten hier ook Ksenia het meisje dat bij Ruud en Hetty in huis is geweest. Het is een hartelijk weerzien, wat een blijde gezichten. Ook hier krijgen we weer van alles te eten, het smaakt ons heerlijk! De chauffeurs Robert en Bert zijn er nu ook bij, door hen worden we overal naar toe gereden. Om 14:15u gaan we richting Ol’Shany, hier hebben we een ontmoeting met juf Hanna (project 2007) wat is zij ook blij om ons weer te zien! Onder het nuttigen van allerlei lekkers en een glas zelf gemaakte wijn. Worden er vele vragen beantwoord en gesteld. Na een tijdje komt Iryna op bezoek, zij is het meisje dat in 2007 bij Mieke en Goof in huis is geweest. Wat ontzettend leuk om ook haar na zoveel jaren weer te zien. Ze is een volwassen getrouwde vrouw geworden. Wij gaan met haar mee naar het huis waar ze woont met haar man, we ontmoeten hem daar, en ook hier staat de tafel weer gevuld. We krijgen hier ook de foto’s te zien van hun huwelijk twee weken geleden. Wat een prachtige foto’s! Ook de twee juffen Valentina’s (project 2010) zijn naar Ol’Shany gekomen, we zijn blij om ook hen weer te zien. Wat een dankbaarheid is er van hun gezichten af te lezen. Midden in het gesprek staat ineens Natasja het meisje dat in 2007 bij Marijn en Adriana in huis is geweest achter ons! We zijn erg verrast om ook haar naar zoveel jaren weer te zien. Ook zij is inmiddels een volwassen getrouwde vrouw geworden. We nemen afscheid van Iryna en gaan met Natasja mee naar het huis waar ze woont samen met haar man. Daar ontmoeten we hem en ook haar moeder. En ook hier staat de tafel weer gedekt, met elkaar eten we van al het lekkers en wordt er informatie uitgewisseld. Ook hier krijgen we foto’s te zien van hun huwelijk dat op 25 september 2016 is voltrokken. Ook de film uit 2007 laten ze aan ons zien. Na enige tijd komt ook de vader van Natasja binnen. Het is fijn om ook hem weer te zien. Hij brengt ons samen met Sergey de man van Natasja rond 22:15u  naar Mochul waar wij in onze gastgezinnen zullen slapen. We kijken terug op een indrukwekkende dag en danken onze God dat Hij ook waakt over deze mensen en kinderen.

Donderdag 2 maart.

Vandaag gaat Ludmilla met ons op pad. We moeten 11:00u klaar staan. De vader van Oleg komt ons ophalen en rijdt ons naar een historisch museum. Hier staat Galina op ons te wachten. We krijgen hier een rondleiding van een filosofisch man, hij heeft ook veel dingen zelf gemaakt. Daarna rijden we naar de school van Violetta. We krijgen hier een rondleiding en een geschiedenis leraar vertelt van alles over de historie van Belarus. Als we dit allemaal bekeken hebben gaan we naar het huis van Galina. Hier krijgen we een maaltijd en bekijken we de dieren van Galina. Daarna rijden we naar Korotichy en gaan we Katia bezoeken, zij staat op ons te wachten bij school. Hier krijgen we koffie of thee met wat lekkers. Als we dit genuttigd hebben gaan we een klein stukje wandelen door Korotichy en bezoeken we de Russische Orthodoxe kerk. Ook komen we onderweg Katia en Dasha (fam. van Mourik en van Beek) tegen op de fiets. We gaan nog even naar een winkel om zonnebloempitten voor Tanja Ederveen te kopen. Hier staat de vader van Oleg op ons te wachten en rijden we weer naar Mochul. Hier staat Natasja samen met haar moeder op ons te wachten met cadeautjes voor een aantal gastgezinnen in Elst. Hier nemen we afscheid van haar. En rijden we verder naar het huis van Tania waar we de avond verder door brengen. Aan het eind van de avond, het is dan rond tien uur worden we weggebracht naar het huis van Maksim, ook de dames gaan nog even mee. Zodat de familie van Maksim ook nog het één en ander kunnen vragen. We krijgen nog koffie en thee en na een uur gaan de dames naar huis en wij naar bed. Morgen Nederlandse tijd moeten we 4:45u opstaan.

Vrijdag 3 maart.

Vandaag zullen we weer terug reizen naar Nederland met een groep kinderen uit Olgomel deze zullen in Veenendaal verblijven. We worden om 7:45u weggebracht naar Ramel door onze gastgezinnen. Hier staat de bus op een groot terrein van een kolchoz geparkeerd. Hier stapt ook de tolk Galina van Veenendaal in. Wij nemen afscheid van de moeder van Tania de ouders van Maksim en van Ludmilla. Zij gaat vanmiddag naar haar eigen huis in Minsk. We rijden nu naar Olgomel. Hier stapt de groep uit Veenendaal in. Hier nemen we ook nog even afscheid van onze juf Galina, ze had nog wat cadeaus die wij moeten meenemen. De reis verloopt verder voorspoedig. Om 15:45u komen we bij de grens aan met Polen. Dit verloopt aardig tot de paspoort controle. Hier blijkt van één kind niet alles in orde te zijn. Dit wordt gelukkig telefonisch opgelost pff! Een zucht van verlichting gaat er door de bus. We krijgen alle paspoorten terug. Maar dan wilt de bus niet meer voor of achteruit, er zijn problemen met de schakelaars van de deuren. Na ongeveer een half uur is dit opgelost door de stekkers eraf te trekken. We kunnen verder, maar het is ontzetten druk, we komen langzaam vooruit. Aan Poolse zijde worden alle voertuigen binnenste buiten gekeerd. Ook alle bussen, wij moeten er ook aan geloven. Iedereen moet uitstappen en een kantoor in. Hier worden onze paspoorten gecontroleerd en bij de bus moet Robert praten als brugman dat niet alle tassen uitgepakt hoeven te worden. Dit lukt hem en de tolk maakt een sprongetje van blijdschap. We mogen hier wel even naar het toilet dat is een prettige bijkomstigheid! Het is 19:30u als we uiteindelijk verder kunnen, we zijn in Polen, op naar Warschau! De reis verloopt verder voorspoedig!

Zaterdag 4 maart.

Na een redelijke nachtrust komen we om 11:15u aan in Veenendaal bij de Julianakerk dit is volgens schema. Onze partners staan op ons te wachten. Ook de gastouders uit Veenendaal, want hier gaat het voor hen beginnen. We gaan met z’n allen de kerk in waar er een dankgebed wordt gedaan. Daarna gaan wij de bus uitpakken en rijden we naar Elst waar we elkaar nog even zullen ontmoeten bij Mieke thuis. Hier krijgen we koffie of thee met een stukje taart die gemaakt is in Belarus. We verdelen de cadeau’s die we nog even rondbrengen en dan zit het er echt op! We zijn weer thuis en kunnen gaan uitrusten! We zullen elkaar bij gezondheid weer terugzien op de gastouder avond op 29 maart a.s.